Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ στον ορθόδοξο μοναχισμό και στις άλλες θρησκείες
Ο ορθόδοξος χριστιανικός τρόπος είναι ένα απο τα μονοπάτια που οδηγούν στην κάθαρση και την τελείωση του ανθρώπου και την ένωση του με το Θεό.
Σε όλες τις εποχές σε όλους του λαούς υπήραν πάντα πνευματικοί ηγέτες και φωτισμένοι οι οποίοι δίδασκαν στον κόσμο τον δρόμο της αρετής και της σοφίας και της πνευματικής αφύπνισης και τελειοποίησης.
Μετά από έρευνα 35 και πλέον χρόνων στα διάφορα πνευματικά μονοπάτια διαπίστωσα ότι στην πρακτική και στην άσκηση ακολουθούν παρόμοιες μεθόδους και ασκήσεις. Και είναι λογικό αφού το εγώ ανεξάρτητα από την προσωπικότητα και την φυλή λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Οπότε για να εξαλείψει κανείς τα πάθη και τον εγωισμό θα χρησιμοποιήσει μεθόδους ανάλογους.
Θα αναφέρω μερικά από τα πιο ουσιώδη μέρη της πνευματικής άσκησης στον ορθόδοξο μοναχισμό τα οποία είναι και τα ουσιώδη του Βουδισμού, της Γιόγκα, του Ινδουισμού, κ.λπ.
Αυτά είναι:
Η ΝΗΨΙΣ (επαγρύπνηση και φύλαξη του νου και της καρδιάς), Αυτοενθύμιση, αυτοπαρατήρηση.
Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ (επανάληψη του ονόματος του Χριστού από καρδιάς, πολλοί μοναχοί το συνδυάζαν και με κρατήματα αναπνοής. Σε άλλα θρησκευτικά μονοπατια χρησιμοποιούν ονόματα μεγάλων θεϊκών ενσαρκώσεων ή ονόματα που έχουν δώσει στο Θεό και χρησιμοποιούν ενα ροζαρι ή μαλα οπως χρησιμοποιουν οι χριστιανοι το κομποσκίνι. Για παραδειγμα επαναλαμβάνουν νοερως ή και τραγουδιστά το Ομ ,ναμά Σιβάϊ, Χάρε Κρίσνα Χάρε Ράμα, Λε ιλε λε ιλαλαχ, κ.λπ.
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Η ΑΠΑΘΕΙΑ: απόσπαση και μη ταύτιση και συνέργεια στις εγωικές κινήσεις του νου και της καρδιάς. Απάθεια είναι επίσης η κατασταση που επιτυγχάνεται μετά από αρκετή κάθραση του νου η κατάσταση μιας βαθιάς ειρήνης η οποία δεν χάνεται ούτε επό εξωτερικά αισθητήρια ερεθίσμαα ούτε από κινήσεις του νου. Λέγεται και αταραξία.
Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ: Η ικανότητα να διακρίνουμε τις κινήσεις των παθών και πως προσπαθούν να μας καταλάβουν, η ικανάτοτητα να διακρίνουμε αν κατι προέρχεται απο τα πάθη ή το Θεό, η ικανότητα να επιλέγουμε την σωστή δράση για να κερδίσουμε τη μάχη με το λογισμό και γενικά η ικανότητα να βλέπουμε την αλήθεια πίσω από τα φαινόμενα.
Στην πιο ύψιστη της μορφή είναι η ικανότητα να διακρίνουμε ανάμεσα στον εγωικό μας εαυτο και τον αληθινό μας εαυτό που είναι ενα με τον Θεό.
Η διάκριση είναι ίσως βασικότερος παράγοντας στην επίτευξη της κάθαρσης του νου και της καρδιάς και της πνευματικής αφύπνισης και τελειοποίσης.
Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΙΕΡΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΑ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΩΝ Και ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
ΟΙ ΨΑΛΜΟΙ: Οι ψαλμοί σχετίζονται με όλα τα θρησκευτικά μονοπάτια. Καθε ενα εχει τα δικα του τελετουργικά και ψαλμωδίες.
Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Τέλος τα μυστηρια της βάφτισης, της θείας μετάληψης είναι σημαντικά στον χριστιανικό μοναχισμό αλλά και οι άλλες θρησκείες εχουν παρόμοια τελετουργικά.
Ο ορθόδοξος χριστιανικός τρόπος είναι ένα απο τα μονοπάτια που οδηγούν στην κάθαρση και την τελείωση του ανθρώπου και την ένωση του με το Θεό.
Σε όλες τις εποχές σε όλους του λαούς υπήραν πάντα πνευματικοί ηγέτες και φωτισμένοι οι οποίοι δίδασκαν στον κόσμο τον δρόμο της αρετής και της σοφίας και της πνευματικής αφύπνισης και τελειοποίησης.
Μετά από έρευνα 35 και πλέον χρόνων στα διάφορα πνευματικά μονοπάτια διαπίστωσα ότι στην πρακτική και στην άσκηση ακολουθούν παρόμοιες μεθόδους και ασκήσεις. Και είναι λογικό αφού το εγώ ανεξάρτητα από την προσωπικότητα και την φυλή λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Οπότε για να εξαλείψει κανείς τα πάθη και τον εγωισμό θα χρησιμοποιήσει μεθόδους ανάλογους.
Θα αναφέρω μερικά από τα πιο ουσιώδη μέρη της πνευματικής άσκησης στον ορθόδοξο μοναχισμό τα οποία είναι και τα ουσιώδη του Βουδισμού, της Γιόγκα, του Ινδουισμού, κ.λπ.
Αυτά είναι:
Η ΝΗΨΙΣ (επαγρύπνηση και φύλαξη του νου και της καρδιάς), Αυτοενθύμιση, αυτοπαρατήρηση.
Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ (επανάληψη του ονόματος του Χριστού από καρδιάς, πολλοί μοναχοί το συνδυάζαν και με κρατήματα αναπνοής. Σε άλλα θρησκευτικά μονοπατια χρησιμοποιούν ονόματα μεγάλων θεϊκών ενσαρκώσεων ή ονόματα που έχουν δώσει στο Θεό και χρησιμοποιούν ενα ροζαρι ή μαλα οπως χρησιμοποιουν οι χριστιανοι το κομποσκίνι. Για παραδειγμα επαναλαμβάνουν νοερως ή και τραγουδιστά το Ομ ,ναμά Σιβάϊ, Χάρε Κρίσνα Χάρε Ράμα, Λε ιλε λε ιλαλαχ, κ.λπ.
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Η ΑΠΑΘΕΙΑ: απόσπαση και μη ταύτιση και συνέργεια στις εγωικές κινήσεις του νου και της καρδιάς. Απάθεια είναι επίσης η κατασταση που επιτυγχάνεται μετά από αρκετή κάθραση του νου η κατάσταση μιας βαθιάς ειρήνης η οποία δεν χάνεται ούτε επό εξωτερικά αισθητήρια ερεθίσμαα ούτε από κινήσεις του νου. Λέγεται και αταραξία.
Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ: Η ικανότητα να διακρίνουμε τις κινήσεις των παθών και πως προσπαθούν να μας καταλάβουν, η ικανάτοτητα να διακρίνουμε αν κατι προέρχεται απο τα πάθη ή το Θεό, η ικανότητα να επιλέγουμε την σωστή δράση για να κερδίσουμε τη μάχη με το λογισμό και γενικά η ικανότητα να βλέπουμε την αλήθεια πίσω από τα φαινόμενα.
Στην πιο ύψιστη της μορφή είναι η ικανότητα να διακρίνουμε ανάμεσα στον εγωικό μας εαυτο και τον αληθινό μας εαυτό που είναι ενα με τον Θεό.
Η διάκριση είναι ίσως βασικότερος παράγοντας στην επίτευξη της κάθαρσης του νου και της καρδιάς και της πνευματικής αφύπνισης και τελειοποίσης.
Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΙΕΡΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΑ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΩΝ Και ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
ΟΙ ΨΑΛΜΟΙ: Οι ψαλμοί σχετίζονται με όλα τα θρησκευτικά μονοπάτια. Καθε ενα εχει τα δικα του τελετουργικά και ψαλμωδίες.
Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Τέλος τα μυστηρια της βάφτισης, της θείας μετάληψης είναι σημαντικά στον χριστιανικό μοναχισμό αλλά και οι άλλες θρησκείες εχουν παρόμοια τελετουργικά.