Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ του Atman Nityananda

Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ 

Η πλειοψηφία των ανθρώπων στις μέρες μας περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ζουν στην επιφάνεια της ζωής ταυτισμένοι με τις εξωτερικές μορφές και τα αντικείμενα. Ακολουθούν ένα τρόπο ζωής που προκαλεί πολύ πόνο και δυστυχία στους ανθρώπους αλλά και σε όλα τα έμβυα όντα και δημιουργεί αδιέξοδα.

Ταυτόχρονα όμως η ανθρωπότητα περνάει, την πιο κρίσιμη περίοδο στην ιστορία της. Μια μεγάλη αλλαγή έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει στο επίπεδο της συνειδητότητας η οποία θα γίνει περισσότερο φανερή στα επόμενα χρόνια. Η ανθρωπότητα πρόκειται να περάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο συνειδητότητας. Αυτό όμως δεν θα γίνει με ανώδυνο τρόπο.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα συνεχίσουν να ζουν στην ασυνειδησία. Ασυνειδησία είναι να πιστεύει κανείς ότι είναι μόνο το σώμα και ο νους και να αγνοεί την αληθινή του ταυτότητα που είναι αιώνια Ύπαρξη, αγνή συνειδητότητα. Ασυνειδησία είναι να είναι κανείς ταυτισμένος τις σκέψεις, τα συναισθήματα το σώμα του και να  αντλεί την ταυτότητα του μέσα από αυτά. Ασυνειδησία είναι να βλέπουμε τους συνανθρώπους μας ως μέσα για την ικανοποίηση των εγωικών αναγκών μας και να συγκρουόμαστε με αυτούς όταν είναι εμπόδια σε αυτό. Ασυνειδησία είναι να ικανοποιούμε μόνο της ανάγκες του νου και του σώματος για αισθησιακή απόλαυση, αγνοώντας τις ανάγκες της ψυχής μας.

 Αυτή η ταύτιση του με το σώμα και το νου δημιουργεί το «εγώ» και «το δικό μου», δημιουργεί προσκόλληση σε όλα τα εξωτερικά αντικείμενα και απομόνωση ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτή η αυξανόμενη ταύτιση με τις μορφές και η αναζήτηση της ευτυχίας στην απόλαυση των υλικών αγαθών θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερο πόνο, δυστυχία και αδιέξοδα, στα επόμενα χρόνια.  

Βέβαια αυτή η αυξανόμενη δυστυχία μπορεί να ανοίξει το δρόμο σε κάποιους για μια πιο ουσιαστική προσέγγιση του εαυτού τους και την αναζήτηση της ουσίας της ζωής. Κάποιος σοφός λέει ότι υπάρχουν δύο τρόποι για να βγει κανείς από τη δίνη του πόνου και να συνειδητοποιήσει την αληθινή του Φύση. Ή να φτάσει ο πόνος στο άπατο ή με λίγο πόνο και συνειδητή εργασία. Η δικιά μου εμπειρία και γνώση μου δείχνει, ότι εκτός από τα αδιέξοδα, τον πόνο και τη δυστυχία είναι απαραίτητη και κάποια βαθύτερη εσωτερική ανάγκη που πρέπει να έχει κάποιος για να ξεκινήσει να κάνει μια συστηματική εργασία με τον εαυτό του, και να βγει από τις ψευδαισθήσεις που τον κάνουν δυστυχισμένο.

Μια μικρή αλλά σημαντική μερίδα ανθρώπων ήδη βρίσκεται στη διαδικασία αφύπνισης. Εργάζεται συστηματικά για να αναπτύξει ένα ανώτερο επίπεδο συνείδησης. Αυτοί θα αποτελέσουν τον πυρήνα του επερχόμενου πολιτισμού πάνω στη Γη. Τα παλιά πρότυπα σκέψης και ζωής θα γκρεμιστούν και οι άνθρωποι θα ζουν ξανά σύμφωνα με τις αιώνιες αξίες της Αδερφοσύνης, της Αλήθειας, της Ειρήνης και της Αγάπης. Όλη αυτή η φασαρία που δημιουργεί σήμερα η ασυνειδησία των ανθρώπων και η διόγκωση του εγωικού νου, πολύ σύντομα θα τελειώσει με οδυνηρό όμως τρόπο.

Όλα αυτές οι συμπεριφορές και καταστάσεις που βλέπεις να συμβαίνουν σε εσένα και στους ανθρώπους τριγύρω σου, οφείλονται σ’ αυτή την ασυνειδησία, την ταύτιση δηλαδή με το σώμα και τα εξωτερικά πράγματα. Εξ αιτίας αυτού αγνοούν τι συμβαίνει στα βαθύτερα επίπεδα της ύπαρξης τους και έχουν χάσει την επαφή με την Αλήθεια.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι άνθρωποι έχουν λίγο ως καθόλου έλεγχο στο νου τους. Επειδή όλες οι συμπεριφορές, οι δράσεις και τα λόγια παρακινούνται από το νου, οι άνθρωποι στην πραγματικότητα ζούνε μηχανικά και δεν έχουν καθόλου έλεγχο σε αυτά. Οπότε το να περιμένεις συνειδητές συμπεριφορές από ασυνείδητους ανθρώπους, είναι να περιμένεις το αδύνατο. Θα μπορέσεις να το καταλάβεις αυτό, αν αποκτήσεις επίγνωση της δικής σου ασυνειδησίας, τι ακριβώς συμβαίνει μέσα σου και έρθεις σε επαφή με την εσωτερική σου Αλήθεια.

Μέχρι τότε, ακόμη κι αν έχεις διαβάσει πολλά βιβλία, πολλές φιλοσοφίες και θεωρίες, η ζωή θα σου φαίνεται ακατανόητη και ένα πρόβλημα δίχως λύση. Το πιθανότερο είναι όλες αυτές οι θεωρίες και φιλοσοφίες να σε φέρουν σε μεγαλύτερη σύγχυση και σίγουρα δεν πρόκειται να σε δώσουν καμία πρακτική λύση για σε βγάλουν από τα αδιέξοδο. Στην πραγματικότητα είναι μια ακόμη υπεκφυγή μέσα στις άλλες, για να αποφύγεις να δεις τι συμβαίνει μέσα σου κατάματα.

Αν νομίζεις επίσης ότι τα προβλήματα, το κενό που μπορεί να νιώθεις, η απογοήτευσή, η μιζέρια, η έλλειψη ικανοποίησης και οποιαδήποτε άλλη παρόμοια κατάσταση, οφείλονται στη γενικότερη κατάσταση του κόσμου, την συμπεριφορά των άλλων, τα χρήματα που έχεις ή δεν έχεις,  την κοινωνική σου θέση, τις ανέσεις που έχεις κ.λπ. σου λέω ότι δεν είναι έτσι. Αυτό είναι μια ψευδαίσθηση που δημιουργεί ο εγωικός νους για να σε κρατάει καλά δέσμιο στα καπρίτσια του.  Όχι πως αυτά δεν παίζουν κάποιο ρόλο, αλλά δεν είναι ο σπουδαιότερος.

Αυτά δημιουργούνται κυρίως από τον τρόπο που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε την ζωή, τον τρόπο που σκεπτόμαστε και δρούμε. Συνήθως οι άνθρωποι περιμένουν ότι θα τους έρθει η ευτυχία και η πληρότητα, χωρίς να ζουν σε αρμονία με την αληθινή τους φύση και τους νόμους της ζωής, πράγμα που είναι αδύνατο.

Τα προβλήματα οφείλονται στη ταύτιση με το σώμα και τον εγωικό ο νου, στο ότι δεν γνωρίζεις την αληθινή σου φύση, ποιός πραγματικά είσαι πίσω από τη μάσκα της προσωπικότητας. Έτσι ο τρόπος να βρεις ειρήνη, πληρότητα και ευτυχία, είναι να κατανοήσεις και να υπερβείς τον  εγωικό νου, και να συνειδητοποιήσεις ποιος ή τι πραγματικά είσαι.

Οι εξωτερικές δράσεις και η αναζήτηση της απόλαυσης, κλ.π., είναι ασπιρίνες  για να ξεχνούν οι άνθρωποι το κενό και τα προβλήματά τους και να αποφεύγουν να δουν τι συμβαίνει μέσα τους. Τα προβλήματα όμως θα παραμένουν άλυτα όσο κανείς αποφεύγει να τα αντιμετωπίσει ή αναζητά επιφανειακές λύσεις.

Οι άνθρωποι σήμερα αποφεύγουν να δουν αυτό που συμβαίνει μέσα τους και για να ξεχνιούνται, το ρίχνουν στο φαί, στο σεξ, στη διασκέδαση, στα σπορ, στην πολιτική, στις εκδρομές, στα χόμπι, στο ντύσιμο, στο κυνήγι του χρήματος, στο να ασχολούνται με τους άλλους, στην τηλεόραση, το ιντερνέτ, τα θεάματα, το ποτό, τα ναρκωτικά, οποιαδήποτε περίεργη απόλαυση και ότι μπορεί να βάλει ο νους του άνθρωπου.

Είναι δυνατόν όμως, να λυθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί στο νου και την καρδιά του, αποφεύγοντας να τα δει και να τα αντιμετωπίσει;  Ή είναι δυνατόν  να βρει κανείς ικανοποίηση και ευτυχία, να γεμίσει το κενό του, καταφεύγοντας σε πράγματα έξω από αυτόν, σε υλικά αντικείμενα; Εξ άλλου τα αντικείμενα και οι απολαύσεις τους, όπως και οι ίδιες αισθήσεις υπόκεινται σε πολλούς περιορισμούς. Πράγματα φθαρτά και υποκείμενα σε περιορισμούς είναι αδύνατο να μας φέρουν μόνιμη ευτυχία, εσωτερική πληρότητα, ειρήνη κ.λπ.. Είναι γεγονός ότι δεν μπορούμε να έχουμε πάντα αυτό που θέλουμε και έτσι νοιώθουμε δυστυχισμένοι. Αλλά είναι γεγονός ότι και όταν αποκτούμε αυτό που θέλουμε πάλι δυστυχούμε, γιατί ανακαλύπτουμε ότι το συγκεκριμένο πράγμα που φανταζόμασταν ότι θα μας έκανε πλήρεις και ευτυχισμένους δεν το πραγματοποίησε.

Κανένα αντικείμενο καμία εξωτερική κατάσταση δεν εμπεριέχει ευτυχία και πληρότητα. Είναι μόνο η φαντασία του νου που προβάλει σε όλα τα εξωτερικά πράγματα και καταστάσεις ιδιότητες που δεν έχουν. Η πλειοψηφία των ανθρώπων ποτέ δεν έψαξε τα πράγματα λίγο βαθύτερα, να δει δηλαδή κατά πόσο όλα αυτά που έμαθε από τους γονείς το σχολείο την κοινωνία κ.λπ. σχετικά με τον εαυτό του, και τον κόσμο είναι πράγματι έτσι.  Η άγνοια όμως είναι ο χειρότερος σύντροφος του ανθρώπου. Η λανθασμένη κατανόηση των πραγμάτων μας οδηγεί σε λανθασμένες δράσεις και πόνο.

Μπορεί προσωρινά όλες αυτές οι εξωτερικές δράσεις που κάνει, να του φέρουν μία ψευδαισθησιακή ευχαρίστηση και να ξεχνάει κανείς τις ουσιαστικές του ανάγκες. Γρήγορα όμως αυτές οι εσωτερικές άλυτες καταστάσεις θα ξανάρθουν στην επιφάνεια και θα αναζητούν τη λύση τους. Η αδιαφορία να κοιτάξει κανείς αυτά και να δώσει λύσεις απλά  παρατείνει και αυξάνει τον πόνο και το αδιέξοδο.

Όσο αναβάλει κανείς τη μελέτη του εαυτού του και το ταξίδι προς την αληθινή σου φύση, η διαφυγή από τα προβλήματα και τον πόνο αυτής της ζωής, είναι αδύνατη. Αυτό μπορείς να το διαπιστώσεις κοιτώντας γύρω σου, πως ζούνε οι άνθρωποι και τι τους συμβαίνει. Άμα ανοίξεις την τηλεόραση ή διαβάσεις εφημερίδα, είναι εύκολο να δεις τον ανθρώπινο πόνο σε όλο του το μεγαλείο. Αυτό συμβαίνει σε συναισθηματικό, νοητικό και σωματικό επίπεδο. Πολύς ή λίγος πόνος, απλά διακόπτεται από μικρά διαλλείματα απόλαυσης και αδράνειας.

Όσο περιμένουν οι άνθρωποι τη λύση απ’ έξω, τα αδιέξοδα, τα προβλήματα και ο πόνος, θα μεγαλώνουν και θα τους πιέζουν όλο και περισσότερο. Παρά ταύτα, αυτό που συνεχίζει να κάνει η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι να ψάχνει να βρει ευτυχία και πληρότητα στις απολαύσεις και γενικότερα στα εξωτερικά πράγματα.

 Όσο όμως αναβάλει κανείς το εσωτερικό ταξίδι της αυτοέρευνας και της αυτογνωσίας, θα άγεται και θα φέρεται από τις ακόρεστες επιθυμίες του νου για απόλαυση, τις διάφορες, φιλοσοφίες, επιχειρηματολογίες, θεωρίες και διανοητικές ακροβασίες. Οι οποίες φαίνεται να ασχολούνται με την ουσία της ζωής, αλλά σε ένα διανοητικό επίπεδο μόνο.

Δεν μπορεί κανείς να καταλάβει την ουσία της ζωής, μόνο με τη νόηση. Οφείλει να μπει βαθύτερα μέσα του και να προσεγγίσει το κέντρο της ύπαρξης του. Είναι αδύνατον να κατανοήσει κάποιος πως λειτουργεί ο κόσμος, αν δεν κατανοήσει πρώτα πως λειτουργεί ο εαυτός του.

Αρχικά βέβαια πρέπει να δει όλους τους μηχανισμούς του νου, μέσα στους οποίους είναι εγκλωβισμένος. Να δει όλες τις ψευδαισθήσεις και όλες τις λανθασμένες πεποιθήσεις του νου που δημιουργούν όλες τις εσωτερικές και εξωτερικές συγκρούσεις. Να αποκτήσει επαφή με τα συναισθήματα του και να μπορέσει να απελευθερώσει όλη τη μπλοκαρισμένη ενέργεια που έχει συσσωρευτεί στο υποσυνείδητο και είναι σαν ένα ηφαίστειο που σιγοκαίει. Καθώς ελευθερώνεται κανείς από τον αρνητικό νου, τα αρνητικά ή μπλοκαρισμένα συναισθήματα, προσεγγίσει όλο και περισσότερο την αληθινή του φύση που είναι πληρότητα, ειρήνη, ευτυχία, δημιουργία, συμπόνια, αγάπη κ.λπ.

Αυτό βέβαια είναι μια εργασία που απαιτεί χρόνο, μεθοδικότητα και πάνω από όλα αγάπη και θέληση να εργαστεί κανείς σταθερά, για να βγει από την ψευδαισθησιακή δυστυχία που του προκαλεί ο ίδιος του ο νους.

Όλη η γνώση και η σοφία της ζωής, βρίσκεται μέσα μας. Η Αλήθεια κατοικεί μέσα στην καρδιά μας και αυτό που χρειάζεται είναι να την αναζητήσουμε εκεί και να τη φέρουμε στο προσκήνιο της ζωής μας. Κάποια εξωτερική γνώση και καθοδήγηση είναι απαραίτητη για αυτό. Αλλά το μεγαλύτερο μέρος είναι η προσωπική εργασία που κάνει κανείς με τον εαυτό του. Μπορείς να βρεις μέσα σου όλα αυτά που ψάχνεις έξω από σένα (και τα οποία βέβαια είναι αδύνατον να βρεις γιατί δεν υπάρχουν έξω.)

Το να πιστεύουμε ότι είμαστε μόνο νους και σώμα,  ενώ στην πραγματικότητα είμαστε αγνή Ύπαρξη και Συνείδηση, συσκοτίζει τη διάνοια μας και αδυνατούμε να αντιληφθούμε το σκοπό και το νόημα της ζωής. Αυτή η ταύτιση με το σώμα και το νου δημιουργεί την αίσθηση της ξεχωριστότητας από τους άλλους, τον κόσμο και το Θεό. Αυτό κάνει τους ανθρώπους να βλέπουν ο ένας τον άλλο σαν μέσο για την ικανοποίηση των επιθυμιών τους ή αντίπαλους στην ευτυχία τους.

 Όταν συνειδητοποιήσουμε την Αλήθεια μέσα μας, ότι δηλαδή είμαστε Συνείδηση και ότι ο νους και το σώμα είναι εργαλεία που υπηρετούν την Συνείδηση , τότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι ο κόσμος και οι υποτιθέμενοι άλλοι είναι ο ίδιος μας ο Εαυτός και ότι ο Εαυτός μας, είναι οι ‘άλλοι’ και όλος ο κόσμος. Ότι όλα είναι Ένα, ότι όλα είναι Φως, Ειρήνη και Αγάπη. Τότε θα εργαζόμαστε για την ευημερία των άλλων χωρίς να γογγύζουμε για τις αδυναμίες και τις ατέλειες τους. Σε κάθε δυσκολία θα βλέπουμε μια ευκαιρία να βοηθήσουμε και να δράσουμε σαν καταλύτης της ειρήνης και της αρμονίας.

Ειρήνη & Αγάπη