ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ; του Atman Nityananda

  

ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ;

Το ερώτημα έχουμε ή δεν έχουμε ελεύθερη θέληση, είναι πράγματι από τα πιο δύσκολα ερωτήματα που έχουν τεθεί ποτέ και είναι δύσκολο να απαντηθεί. Παρά ταύτα θα τολμήσω να το αναλύσω και να πω την άποψη μου για αυτό.

Όταν ρωτάμε έχει ο άνθρωπος ελεύθερη θέληση ασυνείδητα θεωρούμε ότι όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο εξέλιξης, (πράγμα που δεν ισχύει). Προσπαθώντας να απαντήσουμε γενικά αν άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση θα μας οδηγήσει σε τελείως λανθασμένα συμπεράσματα αφού οι γήινοι δεν βρίσκονται όλοι στο ίδιο επίπεδο εξέλιξης και αυτό που ισχύει για τον ένα δεν ισχύει για τους άλλους.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η ελεύθερη βούληση σχετίζεται με το συνειδησιακό επίπεδο που βρίσκεται ο καθένας. Η ελεύθερη βούληση δεν είναι ένα γενικό χαρακτηριστικό το οποίο ή το έχουν όλοι οι άνθρωποι ή δεν το έχουν. Δεν είναι  ένα φυσικό χαρακτηριστικό όπως για παράδειγμα ο εγκέφαλος ή η καρδιά που το έχουν όλοι οι άνθρωποι. Η ελεύθερη θέληση είναι κάτι που σχετίζεται άμεσα με την ψυχή μας είναι ένα χαρακτηριστικό της ψυχής μας και όχι των οχημάτων εκδήλωσης  της. Ο νους μας μπορεί να αποφασίζει με ελεύθερη θέληση μόνο όταν δρα σε αρμονία με την ψυχή. Και μπορεί να είναι σε αρμονία με την ψυχή μόνο όταν είναι αγνός από πάθη και εγωικές ενέργειες και ιδιότητες.

Είναι φανερό λοιπόν ότι άλλου τύπου Ον για παράδειγμα είναι ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας  ή ο Βούδας και ο Χριστός και άλλο ο τύπος που ακούει Βανδή και πηγαίνει στα μπαρ για να πίνει και να χαριεντίζεται με γυναίκες ή ο απλός μέσος άνθρωπος που νοιάζεται κυρίως για την επιβίωση του και μερικές επίγειες απολαύσεις. Έχοντας αυτούς τους εκ διαμέτρου αντίθετους τύπους ανθρώπων κατά νου το ερώτημα θα πρέπει να τεθεί ως εξής.

Έχει ένας άνθρωπος σαν τον Σωκράτη ή το Χριστό ελεύθερη βούληση, έχει ένας κοινός άνθρωπος ελεύθερη βούληση;

Ο κοινός άνθρωπος (η πλειοψηφία) είναι μια μαριονέτα που κινείται από δυνάμεις τις οποίες δεν ελέγχει, αλλά ούτε είναι συνειδητός από αυτές. Δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων της γήινης ανθρωπότητας δεν έχουν ελεύθερη θέληση με όλη την σημασία της λέξεως. Έχουν κάποιο ποσοστό σχετικής ελευθερίας να επιλέξουν ανάμεσα στο καλό και το κακό ή να κάνουν διάφορες επιλογές που σχετίζονται με την ζωή τους. Αυτό το ποσοστό της ελευθερίας στην επιλογή εξαρτάται από το επίπεδο Συνειδητότητας στο οποίο βρίσκονται και από το πόσο ο νους τους είναι εγκλωβισμένος στις εγωικές ιδιότητες και τα πάθη.
Όσο πιο κυριευμένος από το εγώ και τα πάθη είναι ο νους κάποιου,  τόσο μπορεί να εκφραστεί σε αυτόν λιγότερο η ελεύθερη βούληση. Όσο περισσότερο έχει εξαγνίσει κάποιος το νου, την καρδιά του και το υποσυνείδητο του τόσο περισσότερο εκδηλώνεται η ελεύθερη βούληση σε αυτόν.

Στο να επιλέξουμε αν θα φάμε μπανάνα ή μήλο, αν θα αγοράσουμε σπίτι ή αυτοκίνητο, έχουμε μια σχετική ελευθερία να αποφασίσουμε, αλλά οι  αποφάσεις παίρνονται από την εξωτερική διάνοια της οποίας η ικανότητα είναι περιορισμένη και εξαρτημένη από πολλούς παράγοντες, και γι’ αυτό δεν μπορούμε να μιλάμε για ελεύθερη βούληση στην πλήρη έννοια της. Οι αποφάσεις αυτές μπορεί να παρθούν τελείως μηχανικά και ασυνείδητα, ή με ένα πιο συνειδητό τρόπο. Το πόσο συνειδητά αποφασίζουμε εξαρτάται από το επίπεδο Συνειδητότητας που βρισκόμαστε γενικά, και ειδικά εκείνη την στιγμή που αποφασίζουμε.

Η ελευθερία βούλησης σύμφωνα με την κατανόηση και την εμπειρία μου, είναι η δυνατότητα να επιλέγουμε σε αρμονία με τις επιταγές της Ψυχής μας και όχι με τις ενορμήσεις του ενστίκτου, τις πεποιθήσεις και τις ιδέες του νου, τα συναισθήματα και τις συγκινήσεις.
Όσο περισσότερο ελεύθερο ψυχολογικό χώρο έχουμε ανοίξει με την εξάλειψη των ψυχολογικών μας ελαττωμάτων, τόσο περισσότερο έχουμε καθαρή επικοινωνία με την ψυχή μας και τόσο περισσότερο εκδηλώνεται η ικανότητα να επιλέγουμε ελεύθερα.

Τονίζω ξανά επιλέγω ελεύθερα σημαίνει ότι επιλέγω και δρω σε αρμονία με την Ψυχή μου η οποία λειτουργεί πάντοτε σε αρμονία με  το παγκόσμιο Πνεύμα της Ζωής (κοινώς λεγόμενα Θεός_ και όχι με βάση προγραμματισμούς, τις συνήθειες και τις επιταγές των εγωϊκών τάσεων. Αυτό το 'κάνω ότι θέλω' δεν είναι στα 'αλήθεια κάνω ότι θέλω', αλλά απλά εξαρτημένες μηχανικές αντιδράσεις και τίποτα παρά πάνω. Αλλά ο υπνωτισμένος νους  του κοινού ανθρώπου νομίζει ότι έχει την ελευθερία να αποφασίζει όπως αυτός θέλει. Όταν αυτή η ύπνωση αρχίζει να συνειδητοποιείται τότε αρχίζει και η αφύπνιση της συνείδησης και η μεταμόρφωση του κοινού ανθρώπου σε πραγματικό άνθρωπο με ελεύθερη θέληση.

Τι γίνεται σχετικά με τα ανώτερα πνευματικά όντα όπως ο Χριστός; Είναι προφανώς ότι μόνο αυτά τα όντα εκδηλώνουν την ελεύθερη βούληση πλήρως,  αφού έχουν καταφέρει να διαλύσουν πλήρως το εγώ τους και έχουν ταυτιστεί πλήρως (η ατομική τους συνείδηση) με τη παγκόσμια συνείδηση ή Θεό.

Ελεύθερη βούληση έχει μόνο ο Θεός αφού είναι επάνω από κάθε περιορισμό. Αφού η συνείδηση του Ιησού συγχωνεύτηκε με την Θεϊκή Συνείδηση και έφτασε σε αυτό που λέμε Θέωση, δηλαδή  έγινε ένα με τον Θεό (γι’ αυτό έλεγε συνεχώς στους μαθητές του εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε Ένα) και αυτό σημαίνει ότι και η θέληση του ήταν ελεύθερη όπως και του εν κρυφώ Πατέρα του.

Ο ίδιος ο Χριστός προσευχόμενος στο όρος των ελαιών είπε (μιλώντας για την επερχόμενη σταύρωση του) ''πάρε το ποτήρι αυτό από μένα'', αλλά τελικά σε βαθιά ένωση με τον Είναι του, είπε ''γενηθήτω το θέλημα σου''. Ίσως ως εκείνη τη στιγμή να μην είχε επιτευχθεί η τέλεια συγχώνευση του με τον Θεό. Πιθανώς αυτό επετεύχθη με την ανάσταση και την μεταμόρφωση του που συνέβη σαράντα μέρες μετά την ανάσταση του.

Όσο είμαστε ασυνείδητοι της αληθινής μας φύσης που είναι αγνή Συνειδητότητα και ένα με την παγκόσμια Συνειδητότητα (Θεός), θα είμαστε υποχείρια των κατώτερων δυνάμεων της φύσης και του εγώ. Θα αντιδράμε μηχανικά και ασυνείδητα στις εξωτερικές επιδράσεις και καταστάσεις και η θέληση μας θα είναι κατακερματισμένη και εγκλωβισμένη σε ατέλειωτες επιθυμίες και θέλω. Και ενώ βρισκόμαστε σε μια υπνωτική κατάσταση στην οποία η βούληση μας είναι εγκλωβισμένη και περιορισμένη από προγραμματισμούς, επιθυμίες και υποσυνείδητους μηχανισμούς που αγνοούμε, νομίζουμε ότι  αποφασίζουμε με ελεύθερη θέληση.

Η ελεύθερη επιλογή αρχίζει όταν σταματάμε να είμαστε μηχανές που αντιδρούν ασυνείδητα στα εξωτερικά συμβάντα. Αυτό απαιτεί αυτοπαρατήρηση και αποταύτιση από τις νοητικές και συναισθηματικές καταστάσεις καθώς και την διάλυση των εγωϊκών ιδιοτήτων (θυμός, απληστία, φόβος, λαιμαργία, ζήλια, υπερηφάνεια κ.λπ.). Με την συνεχή άσκηση ανοίγουμε συνεχώς χώρο μέσα μας για να εκδηλωθεί  η ψυχή μας και η ανώτερη διάνοια μας μέσω των οποίων ερχόμαστε σε επαφή με το Είναι μας που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο Θεός μέσα μας.  Ο αγνός νους και καρδιά ακούνε τις επιταγές της ψυχής και του πνεύματος καθαρά και ταυτόχρονα έχουν και την δύναμη να ακολουθήσουν τις επιταγές τους. Σε αντίθεση με τον εγωϊκό άνθρωπο ο οποίος ασυνείδητα υπακούει και εκτελεί τις επιταγές των επιθυμιών και των παθών του.

Το μυστήριο της ζωής αποκαλύπτεται μόνο σε αυτόν που φτάνει στην συνειδητή ένωση με τον Δημιουργό και Πατέρα του και συνειδητοποιεί την ενότητα του με Αυτόν. Σε αυτή την κατάσταση την ελεύθερη από πάθη και τους περιορισμούς του κατώτερου νου δρα με ελεύθερη θέληση αφού η θέληση του και η θέληση του Είναι ταυτίζονται πλήρως.