Γιατί να μην τρώμε κρέας - Omraam Mikhael Aivanhov.

Γιατί να μην τρώμε κρέας - Omraam Mikhael Aivanhov. "Χράνι Γιόγκα: Το γιόγκα της Διατροφής". Μια εσωτεριστική προσέγγιση υπέρ της χορτοφαγίας

 τόμος XVI, σ. 63-68     Σέβρες (Παρίσι) 14 Νοεμβρίου 1945  

Μπορεί κανείς να είναι ένας φιλόσοφος και να θέλει να περνάει μέρα νύχτα μπροστά στα βιβλία... μπορεί να είναι τρομερά ερωτευμένος με μία γυναίκα ή έναν άνδρα... όμως η στιγμή έρχεται πάντα όπου είναι κανείς υποχρεωμένος να εγκαταλείψει τα βιβλία του, ή το πρόσωπο που αγαπάει, για να φάει. Όμως, αν και οι άνθρωποι τρώνε τρεις ή τέσσερις φορές την ημέρα, ή και περισσότερο ακόμα, δεν κατάλαβαν ποτέ αληθινά την έννοια της λέξης «τροφή» σε όλα τα επίπεδα.

Η τροφή είναι ένα θέμα πάρα πολύ πλατύ, γιατί δεν περιορίζεται μόνον στα τρόφιμα και στα ποτά που καταναλώνουμε. Η τροφή, αφορά εξ ίσου τους ήχους, τα αρώματα, τα χρώματα. Τα όντα του αόρατου κόσμου για παράδειγμα έχουν ιδιαίτερα τη δυνατότητα να τρέφονται με αρώματα. Η συνήθεια να καίνε λιβάνι μέσα στις εκκλησίες για παράδειγμα, προέρχεται από αυτή την πολύ αρχαία γνώση ότι τα φωτεινά πνεύματα έλκονται από τις αγνές μυρωδιές, σαν αυτή του λιβανιού, ενώ τα κατα­χθόνια πνεύματα έλκονται από τις έντονες δυσοσμίες. Οι ήχοι και τα χρώματα είναι επίσης μία τροφή για τα αόρατα πνεύμα­τα και μπορούν λοιπόν να χρησιμοποιηθούν στο να τα έλξουν. Να γιατί, πολύ συχνά, παρουσιάζουν τους αγγέλους παίζοντας μουσική και ντυμένους με ενδύματα σε ουράνια χρώματα.

Εγράφη στα Ιερά Βιβλία: «Είσθε Ναοί του Ζώντος Θεού». Δεν πρέπει λοιπόν να βρωμίζει κανείς αυτό το ναό με βρώμικες τρο­φές. Αν οι άνθρωποι γνώριζαν μέσα σε ποιά ουράνια πνευματικά εργαστήρια δημιουργήθηκαν, θα ήσαν πολύ πιο προσεκτικοί απέναντι στο ποιά τροφή μπαίνει στην κατασκευή αυτού του ναού ό­που ο ίδιος ο Θεός πρέπει να έρθει να κατοικήσει. Δυστυχώς, τρώγοντας κρέας, η πλειονότητα των ανθρώπων μοιάζει περισ­σότερο με ένα νεκροταφείο γεμάτο πτώματα απ' ό,τι μ' ένα ναό.

Κάθε όν, ζώο ή άνθρωπος, ωθείται να επιλέγει αυτή ή την άλ­λη τροφή, κι αυτή η επιλογή είναι πάντοτε πάρα πολύ σημαίνου­σα. Αν θέλετε να ξέρετε ποιά είναι τα αποτελέσματα της κρεοφα­γίας, απλά πηγαίνετε να επισκεφθείτε ένα ζωολογικό κήπο και θα λάβετε αμέσως όλες τις αναγκαίες πληροφορίες. Άλλωστε δεν είναι μάλιστα καν αναγκαίο να πάτε μέχρι τους ζωολογικούς κή­πους για να κάνετε αυτή τη διαπίστωση. Βρίσκει κανείς μέσα στον κόσμο ένα σωρό είδη ανθρώπων που μοιάζουν με διάφορα ζώα, κι ακόμα και με τα ζώα που δεν βρίσκονται στα ζωολογικά πάρκα, όπως τα μαμούθ, οι δεινόσαυροι και πολλά άλλα προϊστο­ρικά τέρατα. Αλλά ας παραμείνουμε καλόκαρδοι κι ας μείνουμε μόνο στους ζωολογικούς κήπους. Θα διαπιστώσετε εκεί ότι τα μεγάλα σαρκοφάγα είναι ζώα πολύ άγρια και ότι διαχέουν γύρω τους μία απαίσια οσμή, ενώ τα χορτοφάγα έχουν συμπεριφορές πολύ πιο ειρηνικές. Η τροφή που απορροφούν δεν τα ωθεί να γί­νουν ούτε βίαια, ούτε επιθετικά, ενώ το κρέας κάνει τα σαρκοφά­γα να είναι εξαιρετικά ευερέθιστα. Είναι ακριβώς το ίδιο και με τους ανθρώπους που τρώνε κρέας, αυτοί έλκονται πολύ πιο εύ­κολα προς μία συμπεριφορά καταστρεπτική.

Πρέπει ακόμα να γνωρίζετε ότι όταν οδηγούν τα ζώα στα σφα­γεία, αυτά διαισθάνονται έντονα τον κίνδυνο, ξέρουν τι τα περιμένεικαι νοιώθουν βαθύ φόβο. Αυτός ο φόβος προκαλεί μεγάλες διαταραχές στη λειτουργία των αδένων τους οι οποίοι εκκρίνουν εξαιτίας αυτής της έντονης ταραχής ένα αληθινό δηλητήριο. Τίποτε δεν μπορεί να εξαλείψει αυτό το φοβερό δηλητήριο που επικάθεται στον οργανισμό αυτού που τρώει το κρέας τους και ασφαλώς η παρουσία του δηλητηρίου αυτού δεν είναι καθόλου ω­φέλιμη ούτε για την υγεία του ανθρώπου αλλά ούτε και για τη μα­κροζωία του.

Η διαφορά ανάμεσα στη φυτικής προέλευσης τροφή και την τροφή που αποτελείται από κρέας ζώων έγκειται επίσης στην ποσότητα ηλιακής ακτινοβολίας που αυτά τα δύο είδη τροφής περιέχουν. Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι τόσο πολύ εμποτισμένα από ηλιακό φως που σχεδόν θα μπορούσε κανείς να πει ότι απο­τελούν μία συμπύκνωση του φωτός. Όταν τρώει κανείς ένα φρούτο ή ένα λαχανικό, απορροφάει ηλιακό φως που έχει αποθηκευτεί εκεί και αυτό το φως δεν αφήνει κατάλοιπα.

Ενώ το κρέας είναι σχετικά φτωχό σε περιεκτικότητα ηλιακού φωτός, να γιατί και σαπίζει πολύ γρήγορα. Έτσι, κάθε τι που σαπίζει και χαλάει πολύ γρήγορα είναι βλαβερό για την υγεία. Πέρα απ’ όλα αυτά, θα πρέπει ακόμα να ξέρετε πως κάθε τι που τρώμε σαν τροφή, που εισάγουμε στον οργανισμό μας, γίνεται μέσα μας σαν ένα εί­δος κεραίας που λαμβάνει, που έλκει δονήσεις εντεΛώς καθορι­σμένες. Αυτός είναι και ο λόγος που η κατανάλωση κρέατος κάνει να συνδέονται οι άνθρωποι με τον αστρικό κόσμο. Μέσα στο αστρικό επίπεδο βρίθουν οι οντότητες που αλληλοσπαράζονται, που αλληλοξεσκίζονται ακριβώς σαν τα θηρία και έτσι, τρώγοντας κρέας, ο άνθρωπος βρίσκεται σε καθημερινή επαφή με το φόβο, τη σκληρότητα, τη φιληδονία των ζώων αυτών. Αυτός που τρώει κρέας διατηρεί μέσα στο σώμα του έναν αόρατο σύνδεσμο με τον κόσμο των ζώων και θα αισθανόταν ο ίδιος τρόμο αν μπο­ρούσε να δει με τα μάτια του τα χρώματα της αύρας του.

Σκοτώνοντας τα ζώα για να τραφούν, οι άνθρωποι τους αφαι­ρούν το δικαίωμα ζωής και εξέλιξης. Κάθε άνθρωπος συνοδεύε­ται έτσι από τις ψυχές όλων εκείνων των ζώων των οποίων έφαγε τη σάρκα. Παρότι η ψυχή των ζώων δεν είναι σαν την ψυχή των ανθρώπων, πρέπει να γνωρίζετε ότι τα ζώα επίσης έχουν μία ψυ­χή. Αυτός που κατανάλωσε τη σάρκα ενός ζώου είναι υποχρεω­μένος να υπομένει την παρουσία αυτού του ζώου με κάποιο τρό­πο μέσα του και αυτή η παρουσία εκδηλώνεται με καταστάσεις που ανήκουν ξεκάθαρα στον κόσμο των ζώων. Να γιατί, πολλές από τις εκδηλώσεις των ανθρώπων δεν ανήκουν στην πραγματι­κότητα στο ανθρώπινο βασίλειο, αλλά στο ζωικό βασίλειο. Ο αλη­θινός άνθρωπος δεν έχει ακόμα εκδηλωθεί.

Η τροφή που απορροφάμε πηγαίνει στο αίμα μας και από εκεί έλκει στοιχεία και δυνάμεις από εντελώς συγκεκριμένες οντότη­τες. Εγράφη στα Ευαγγέλια: «Εκεί όπου υπάρχουν πτώματα, εκεί μαζεύονται οι γύπες» Και αυτό είναι αληθινό και για τους τρεις κόσμους: τον φυσικό (υλικό επίπεδο), τον αστρικό (συναισθηματι­κό επίπεδο) και τον νοητικό (επίπεδο σκέψεων). Αν λοιπόν επιθυ­μείτε να είσθε υγιείς και στους τρεις κόσμους, μην έλκετε τα όρνεα εξ αιτίας των πτωμάτων. Ο Ουρανός δεν εκδηλώνεται μέσα από ανθρώπους που έχουν αφεθεί να πλημμυρίσουν από ακα­θαρσίες υλικές, αστρικές και νοητικές.

Το κρέας αντιστοιχεί λοιπόν σε ένα ιδιαίτερο στοιχείο του τομέα των σκέψεων, του τομέα των συναισθημάτων αλλά και αυτού των πράξεων. Αν για παράδειγμα ονειρευτείτε ότι τρώτε κρέας, θα πρέπει να είστε κατόπιν πολύ προσεκτικός, άγρυπνος, γιατί αυτό δείχνει ότι σύντομα θα εκτεθείτε σε συγκεκριμένους κινδύ­νους, τάσεις ή και πειρασμούς: ίσως στο να φερθείτε βίαια, ίσως στο να εγκαταλειφθείτε στη φιληδονία ή σε εγωιστικές και άδικες σκέψεις, γιατί το κρέας αντιπροσωπεύει όλα αυτά τα στοιχεία: τη βία στο υλικό επίπεδο, τη φιληδονία στο αστρικό επίπεδο και τον εγωισμό στο νοητικό επίπεδο.

 Οι άνθρωποι σκοτώνουν τα ζώα, όμως η φύση είναι ένας ορ­γανισμός και δολοφονώντας τα ζώα είναι σαν να αγγίζουν ορι­σμένους αδένες αυτού του μεγάλου οργανισμού. Τη στιγμή εκεί­νη, οι λειτουργίες του υπόκεινται σε μεταβολές και λίγο καιρό αρ­γότερα ο πόλεμος ξεσπάει κάπου μεταξύ των ανθρώπων. Ναι, γιατί έσφαξαν εκατομμύρια ζώα για να τα φάνε αγνοώντας τελεί­ως ότι όλα αυτά τα ζώα βρίσκονται σε σύνδεσμο με τους ανθρώπους και ότι ένα σωρό άνθρωποι κατόπιν θα πρέπει με τη σειρά τους να πεθάνουν εξ αιτίας αυτού του γεγονότος. Σκοτώνοντας τα ζώα, σκοτώνει κανείς τους ανθρώπους. Όλοι μιλάνε για την ει­ρήνη λέγοντας ότι επιτέλους πρέπει να βρεθούν οι τρόποι για να βασιλεύσει αυτή πάνω στη γη, ότι οι πόλεμοι πρέπει να σταματή­σουν ... Όμως οι πόλεμοι θα συνεχιστούν όσο οι άνθρωποι θα συνεχίζουν να σκοτώνουν τα ζώα για τροφή τους, γιατί σκοτώνοντας τα, οι άνθρωποι καταστρέφουν ταυτόχρονα κάτι μέσα στην ίδια τη ζωή τους.
 

 Φαινομενικά, οι πόλεμοι μεταξύ των ανθρώπων, οφείλονται σε αιτίες οικονομικές, κοινωνικές ή πολιτικές, όμως στην πραγματι­κότητα, δεν είναι παρά το αποτέλεσμα όλης αυτής της μαζικής παγκόσμιας σφαγής των ζώων. Ο νόμος της δικαιοσύνης είναι αμείλικτος και αναγκάζει την ανθρωπότητα να πληρώνει την εγκλη­ματικότητα της απέναντι στα ζώα, χύνοντας τόσο αίμα όσο αίμα των ζώων οι άνθρωποι χύνουν για να ικανοποιηθούν. Πόσα εκα­τομμύρια και εκατομμύρια λίτρα αίματος χύνονται κάθε τόσο πά­νω στη γη, ζητώντας από τον Ουρανό δικαίωμα εκδίκησης! Η εξάτμιση αυτού του αίματος όχι μόνο έλκει μικρόβια, αλλά δισεκα­τομμύρια καταχθόνιες οντότητες και στοιχειά από τα αόρατα επί­πεδα.

ΠΗΓΗ: http://humanisticecology.blogspot.com.es/2010/09/blog-post_28.html

 Ειρήνη, Αγάπη, Αρμονία

Η ικανότητα της διάκρισης by Nityananda Atman

Η ικανότητα της διάκρισης
 

Η διάκριση είναι η ύψιστη των αρετών γιατί χάρις σ’ αυτήν μπορούμε να μετατραπούμε σε αληθινούς ανθρώπους και να ζούμε με ειρήνη, αγάπη, μακαριότητα, σε αρμονία με την αιώνια Αλήθεια (κοινώς λεγόμενα Θεός) και τους παγκόσμιους νόμους της ζωής.

Η διάκριση μας επιτρέπει να αντιληφθούμε την αλήθεια πίσω από την ψευδαίσθηση των φαινομένων, δηλαδή τι είναι αληθινό και τι όχι, τι είναι ωφέλιμο και τι βλαβερό για εμάς αλλά και για τους συνανθρώπους μας.

Αλλά τι είναι ωφέλιμο και τι βλαβερό;

Ωφέλιμο είναι αυτό που μικραίνει το εγώ μας, αυτό που μας δίνει καλή υγεία, σωματική και ψυχική, ευημερία προσωπική και συλλογική, πληρότητα, αρμονία εσωτερική και αρμονία με τον κόσμο, ενότητα με όλα, ευτυχία, ειρήνη ατομική και συλλογική, αφύπνιση και συνειδητοποίηση της Αλήθειας.

Επιβλαβές αυτό το οποίο προκαλεί αρρώστια σωματική και ψυχική, φτώχεια, δυστυχία, ανισορροπία και δυσαρμονία προσωπική και συλλογική, φαυλότητα, βία, λήθη και άγνοια της αλήθειας.

Η ύψιστη μορφή διάκρισης μας επιτρέπει επάνω από όλα να έχουμε άμεση εμπειρία και επίγνωση της πρωταρχικής ουσίας της ζωής, της αιώνιας Αλήθειας. Μας επιτρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή η Αλήθεια είναι ήδη μέσα μας, ότι κατοικεί στην καρδιά μας, ότι η φύση της είναι αιώνια, τέλεια, αμετάβλητη, αθάνατη και ανεπηρέαστη από το φθαρτό, το προσωρινό, το ατελές, το μεταβλητό -το φθαρτό μας σαρκίο και το νου -, και τελικά να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε αυτή η Αλήθεια, ότι είμαστε το αθάνατο Πνεύμα της ζωής, ενσαρκωμένο σ’ ένα ανθρώπινο σώμα.

Η διάκριση δεν είναι αποτέλεσμα των σπουδών στα κολέγια και τα πανεπιστήμια, ούτε της συσσώρευσης παντός είδους γνώσεων, τεχνολογικών ή θεωρητικών που μπορεί ν’ αποκτήσει κανείς μέσα από κάθε δυνατό μέσο. Ο Σωκράτης για παράδειγμα αλλά και πολλοί άλλοι σοφοί του παρελθόντος αλλά και σύγχρονοι δεν ανάπτυξαν την διάκριση εξ αιτίας της πολυμάθειας τους, αλλά μέσα από την αυτοέρευνα, τον στοχασμό, την καθημερνή άσκηση. Αντίθετα  σήμερα βλέπουμε πολλούς περισπούδαστους σε πανεπιστήμια και κολλέγια περιωπής, με φανερή έλλειψη διάκρισης, να είναι άθλιες καρικατούρες της αλαζονείας και της ανηθικότητας γενικότερα. Άνθρωποι χωρίς αρετή και σωφροσύνη που δεν μπορούν να δουν τίποτα πέρα απ’ τη μύτη τους, δηλαδή το εγώ τους.

Η κύρια αίτια της έλλειψης διάκρισης είναι το εγώ το οποίο είναι πολυπρόσωπο και πολυσχιδές (και για αυτό προσωποποιήθηκε εύστοχα από τους προγόνους μας με το τέρας Μέδουσα), τα πάθη γενικότερα και η τεμπελιά (σωματική και νοητική).

Για την ανάπτυξη της διάκρισης αλλά και της ανθρωπιστικής μας εκπαίδευσης ή αγωγής σαφώς έχουν ευθύνη οι γονείς μας και το σχολείο αλλά κυρίως είναι προσωπική μας ευθύνη. Το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης ανήκει σ’ εμάς τους ίδιους. Εμείς οι ίδιοι οφείλουμε να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε την διάκριση αλλά και όλες τις άλλες αρετές που θα μας επιτρέψουν να πετύχουμε την ολοκλήρωση μας ως ανθρώπινα όντα.

Η διάκριση αποκτάται μέσω από συνεχή προσπάθεια και άσκηση, μέσα από τη μελέτη των διδασκαλιών των σοφών (Πλάτωνας, Αριστοτέλης κ.λπ.), και των μεγάλων πνευματικών δασκάλων (Ιησούς, Βούδας κ.λπ.), τον στοχασμό, το διαλογισμό, την αυτοπαρατήρηση, την αυτοέρευνα και μελέτη του εαυτού μας, το εξαγνισμό του νου και της καρδιάς, την ανάπτυξη αρετών όπως η φιλαλήθεια, η πραότητα, η εγκράτεια κ.λπ.

Το πρόβλημα όμως είναι  ότι  όλοι σχεδόν πιστεύουν ότι είναι σωστοί, ότι καταλαβαίνουν τα πράγματα σωστά, ότι έχουν σωστή κρίση, ότι πάνω-κάτω είναι καλοί άνθρωποι. Δεν μπορούν εξ αιτίας της υπνωτικής κατάστασης που βρίσκονται να αντιληφθούν με κανένα τρόπο ότι είναι ασυνείδητες μηχανές που αγνοούν ότι αγνοούν και ότι είναι μέρος και συμμέτοχοι του προβληματικού κόσμου που έχουμε δημιουργήσει.

Το γιατί δεν καταλαβαίνουν την κατάσταση τους θα το εξηγήσω πολύ απλά μ’ ένα παράδειγμα :

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτός που είναι μεθυσμένος δεν το αντιλαμβάνεται κατά τη στιγμή που είναι τύφλα στο μεθύσι, αλλά το αντιλαμβάνεται μόλις αρχίσει και ξεμεθάει και αποκτάει συναίσθηση της κατάστασής τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τον ασυνείδητο τον αποβλακωμένο, τον αποχαυνωμένο, τον έχοντα πάθη και έλλειψη διάκρισης. Παρόμοια με τον μεθυσμένο και αυτός θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται την άθλια κατάσταση στην οποία βρισκόταν μέχρι τότε, όταν αρχίσει να ξεαποβλακώνεται, ξεαποχαυνώνεται, ξεπαθιάζεται και αρχίζει να λειτουργεί η διάκρισή του. Τότε μόνο.

Αυτό το απλό που σας περιέγραψα εδώ αλλά ταυτόχρονα ανεπίγνωστο από την πλειοψηφία της ανθρωπότητας είναι η αιτία που η ανθρωπότητα βαδίζει προς την καταστροφή και όλοι νομίζουν ότι πάμε καλύτερα ότι προοδεύουμε, συγχέοντας βέβαια την τεχνολογική πρόοδο με την πραγματική πρόοδο που σχετίζεται με την εξέλιξη και αφύπνιση της συνείδησης.

Αν ρωτούσες τον καθένα χωριστά, θα σου έλεγε ότι αυτός έχει καλή κρίση, ζει σωστά και δεν φταίει για όλα αυτά τα κακά που συμβαίνουν σ’ αυτόν τον κόσμο. Αντίθετα θα έλεγε πως φταίνε οι κυβερνήσεις, οι γείτονες, οι Γερμανοί, οι Αμερικάνοι, κάποιοι άλλοι τελοσπάντων αλλά όχι αυτός!. Δηλαδή όχι εμείς!
Και πιθανότατα αυτό να πιστεύετε κι εσείς που διαβάζετε αυτό το κείμενο. Σκεφτόμενοι έτσι όμως, δεν κάνουμε τον κόπο να αλλάξουμε τον εαυτό μας. Για ποιο λόγο άλλωστε αφού οι άλλοι φταίνε κι όχι εμείς. Το ίδιο συμβαίνει και σε συλλογικό επίπεδο. Το ένα κόμμα κατηγορεί το άλλο, η μία θρησκεία κατηγορεί την άλλη και το ένα κράτος κατηγορεί το άλλο, χωρίς να αντιλαμβάνονται όλοι τους ότι είναι προβληματικοί και βράζουν πάνω-κάτω στο ίδιο καζάνι. Δεν καταλαβαίνουμε το προφανές και ολοφάνερο για όποιον έχει διάκριση και σαττβικό νου, ότι όλοι μας είμαστε αίτιοι όλων αυτών των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε και σε ατομικό και σε συλλογικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο Πλάτωνας μιλώντας στο ‘Σπήλαιο’ είχε ορίσει με σαφήνεια ποια είναι η κατάσταση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων, σε μια εποχή που εμείς σήμερα θεωρούμε σπουδαία και παραδεχόμαστε ότι αυτοί είχαν αναπτύξει έναν μεγάλο πνευματικό πολιτισμό! Αν αυτά που λέει ο Πλάτωνας στο σπήλαιο ίσχυαν για τους ανθρώπους τότε, καταλαβαίνουμε πόσο περισσότερο ισχύουν για τους ανθρώπους σήμερα.

Δεν υπάρχει σήμερα άνθρωπος στην Ελλάδα αλλά και σ’ όλον τον ‘πολιτισμένο’ κόσμο που να μην έχει διαβάσει ή ακούσει ποιες είναι οι πραγματικές αξίες της ζωής και πως πρέπει να ζει. Ότι πρέπει δηλαδή να είναι τίμιος, ειλικρινής, φιλεύσπλαχνος, εγκρατής, φιλόπονος, να αγαπά και να σέβεται την πατρίδα του, τους ομοίους του, τα ζώα και το περιβάλλον. Και κατά την άποψη μου, αυτός που έχει ακούσει όλα αυτά, δεν έχει καμία δικαιολογία να πει ότι δεν γνωρίζει, ή ότι κάποιοι άλλοι φταίνε που αυτός δεν έχει αναπτύξει αυτά τα χαρακτηριστικά ή ότι η ζωή ή κάποιοι εξωτερικοί παράγοντες ήταν η αιτία που δεν ασκήθηκε για να αποκτήσει τις ανθρωπιστικές αρετές και ιδιότητες, που χωρίς αυτές κανείς δεν μπορεί να αποκαλείται πραγματικά άνθρωπος.

Αλλά τι είναι αυτό που βλέπουμε σήμερα στον κόσμο; Βλέπουμε ανθρώπους φαύλους, αλαζόνες, φιλόδοξους, άπληστους, καταναλωτές, κυνηγούς απολαύσεων και ηδονών και εύκολου κέρδους, κοιλιόδουλους, εκμεταλλευτές ανθρώπων και ζώων, απατεώνες, μέθυσους, χαρτοπαίκτες, εγκληματίες, δολοπλόκους, ασύδοτους, τραμπούκους, τοκογλύφους, κ.ο.κ. Και όλοι αυτοί δεν είναι η μειοψηφία….

Για όσο ο άνθρωπος δεν γίνεται υπεύθυνος του εαυτού του και της αυτό-εκπαίδευσής του, για όσο δεν έχει αγάπη, ευσπλαχνία και ειρήνη στην καρδιά του και δεν έχει συνειδητοποιήσει την ενότητα του με την αιώνια Αλήθεια και με όλον τον κόσμο, θα βλέπει τον εαυτό του ως το κέντρο του κόσμου. Το ‘εγώ’ και το ‘δικό μου’ θα είναι οι κινητήριες δυνάμεις της σκέψης και της δράσης του.

 Σε αυτή την κατάσταση ο άνθρωπος ζει ως μια ψυχοπαθολογική οντότητα, η οποία αναζητά ευτυχία στα αντικείμενα των αισθήσεων και σε καταστάσεις έξω απ’ αυτόν. Ζώντας έτσι έχει μετατρέψει τα αναγκαία προς το ζην ως σκοπό ζωής και βλέπει τους ομοίους του και τα άλλα ζωντανά ως αντικείμενα προς χρήση και εκμετάλλευση, τα οποία ικανοποιούν τις εγωιστικές του επιθυμίες. Επιθυμίες που σχετίζονται με την ηδονή των αισθήσεων (κύρια το σεξ, τη λαιμαργία, το ποτό και τα θεάματα), την επιθυμία για πλουτισμό, συσσώρευση πλούτου, φήμη, δόξα, ανωτερότητα.

Για να τα επιτύχει αυτά ο γεμάτος επιθυμίες και προσκολλήσεις άνθρωπος:

 σεατομικό επίπεδο, εξαπατά, ψεύδεται, κοροϊδεύει, εκμεταλλεύεται, ελέγχει, κατευθύνει, εκβιάζει, ασκεί βία ψυχολογική και σωματική

και σε συλλογικό επίπεδο αποπροσανατολίζει, καταπιέζει, δημιουργεί έριδες, καταστέλλει κινήματα με βία, κάνει προπαγάνδα, αποβλακώνει και εξαθλιώνει τον κόσμο και τα ήθη με τα Μ.Μ.Ε. , παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και κάνει πολέμους,

Και όλα αυτά τα φαινόμενα όλο και εντείνονται εξ αιτίας της τερατώδους πια αύξησης του εγώ. Τίποτε δεν φαίνεται να σταματά αυτή την ανθρωπότητα από τον κατήφορο τον οποίο κατεβαίνει πια με μεγάλη ταχύτητα.

Σύμφωνα με τις προφητείες αλλά και το πώς βλέπω τα πράγματα να εξελίσσονται, αυτή η ανθρωπότητα της παρακμής και της διαστροφής φαίνεται πως μετρά τις τελευταίες της μέρες παρ΄ ότι πιθανότητα οι πιο πολλοί δεν θέλουν να το πιστέψουν και μπορεί να γελάνε και να ειρωνεύονται τέτοιου είδους αναφορές... 

Πριν τελειώσει αυτός ο αιώνας, θα έχει αφανιστεί η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που κατοικούνστη γη, από πυρηνικές βόμβες σεισμούς και κατακλυσμούς και βύθιση μεγάλου μέρους της ξηράς κάτω από τα νερά των ωκεανών εξ αιτίας της αλλαγής της περιστροφής των αξόνων της γης που θα προέλθει από τον πλανήτη που πλησιάζει την γη…

Ειρήνη, Αγάπη, Αρμονία